Tisel çeşidinin avantajları:

Tisel mutfakta veya tatlılarda kullanım için ideal olup , ilkbaharda küçük çiçeklerle, orta ve geç sezonda siyah meyve veren, 1,5 mt yüksekliğe kadar yaprak döken bir frenk üzümüdür.

     Çiçeklenme Dönemi: İlkbahar/yaz sonbaharda böğürtlenli

     Maksimum Yükseklik: 1.5m. Maksimum Yayılma: 1.5m

     Pozisyon: Tam Güneş

Renk: Siyah

Frenk üzümü (Ribes nigrum), keskin meyveleri için yetiştirilen Grossulariaceae ailesindeki odunsu bir çalıdır. Nemli verimli toprakları tercih ettiği ve hem ticari hem de yurtiçinde yaygın olarak yetiştirildiği orta ve kuzey Avrupa ve kuzey Asya'nın ılıman bölgelerine özgüdür. Kışa dayanıklıdır, ancak ilkbaharda çiçeklenme döneminde soğuk hava mahsulün boyutunu azaltır. Yaz aylarında saplar boyunca küçük, parlak siyah meyve demetleri gelişir ve elle veya makine ile hasat edilebilir. Meyve C vitamini, çeşitli diğer besinler, fitokimyasallar ve antioksidanlar açısından zengindir. Frenk üzümü çiğ olarak yenebilir, ancak genellikle çeşitli tatlı veya tuzlu yemeklerde pişirilir. Reçel, jöle ve şurup yapmak için kullanılırlar ve meyve suyu pazarı için ticari olarak yetiştirilirler. Meyve ayrıca alkollü içeceklerin hazırlanmasında kullanılır ve hem meyve hem de yapraklar geleneksel tıpta ve boyaların hazırlanmasında kullanılmıştır.

Bir mahsul olarak, frenk üzümü çeşitli zararlılardan ve hastalıklardan muzdariptir. En ciddi hastalık, frenk üzümü safra akarı tarafından bulaşan bir virüsün neden olduğu bir geri dönüştür. Bir diğeri, iki alternatif konukçu, frenk üzümü ve bazı iğne yapraklı ağaçlar gerektiren beyaz çam kabarcığı pasıdır. Bu mantar, meyve Kuzey Amerika'ya ilk tanıtıldığında ormanlara zarar verdi. Sonuç olarak, frenk üzümü 20. yüzyılın çoğu için bir hastalık vektörü olarak Amerika Birleşik Devletleri'nde kısıtlamalara tabi olmuştur. Avrupa ve Yeni Zelanda'da daha iyi yeme kalitesine sahip meyveler ve daha dayanıklı ve hastalıklara karşı daha dirençli çalılar üretmek için ıslah çalışmaları yapılmaktadır.

Frenk üzümü olan Ribes nigrum, 1,5 metreye (4,9 ft) 1,5 metreye (4,9 ft) kadar büyüyen orta boy bir çalıdır. Yapraklar alternatif, basit, 3 ila 5 cm (1,2 ila 2,0 inç) genişliğinde ve uzun, beş palmat loblu ve tırtıklı bir kenar boşluğuna sahiptir. Bitkinin tüm kısımları güçlü aromatiktir. Çiçekler, her biri yaklaşık 8 mm (0,3 inç) çapında on ila yirmi çiçek içeren, 8 cm (3 inç) uzunluğa kadar "çizgi" olarak bilinen salkımlarda üretilir. Her çiçeğin, beş lobu göze çarpmayan taç yapraklarından daha uzun olan sarı bezleri olan tüylü bir kaliksi vardır. Stigma ve stili çevreleyen beş organ ve iki kaynaşmış halı vardır.[2] Çiçekler, şeridin tabanından art arda açılır ve çoğunlukla böceklerle tozlaşır, ancak bazı polenler rüzgarla dağıtılır. Bir stigma üzerine konan bir polen tanesi filizlenecek ve ince bir polen tüpünü ovüle doğru stilden aşağıya gönderecektir. Sıcak havalarda bu yaklaşık 48 saat sürer, ancak soğuk havalarda bir hafta sürebilir ve o zamana kadar ovül alıcı olma aşamasını geçmiş olabilir. Yaklaşık 35 yumurtadan daha azı döllenirse, meyve gelişemeyebilir ve erken düşecektir. Sıcaklık -1.9°C'nin (28.5°F) altına düştüğünde don, hem açılmamış hem de açık çiçeklere zarar verebilir. Çubuğun tabanındaki çiçekler yapraklar tarafından daha fazla korunur ve zarar görme olasılığı daha düşüktür.

Yaz ortasında, yeşil meyve 1 cm çapa kadar yenilebilir bir meyveye olgunlaşır, çok koyu mor renkli, neredeyse siyah, parlak bir cilt ve tepesinde kalıcı bir kaliks vardır ve besin açısından yoğun birkaç tohum içerir (özellikle C Vitamini). ). Yerleşik bir çalı, her yıl yaklaşık 4,5 kilogram (10 pound) meyve üretebilir.

Kuzey Asya'dan gelen bitkiler bazen ayrı bir çeşit olarak ayırt edilir, Ribes nigrum var. sibiricum, Ribes cyathiforme ile eşanlamlı olarak kabul edilir.

Yetiştirme:

Yer seçimi ve dikim

Frenk üzümü, besin gereksinimleri karşılandığı sürece kumlu veya ağır tınlılarda veya orman topraklarında iyi yetişebilir. Nemli, verimli ancak su birikintisi olmayan toprakları tercih ederler ve kuraklığa karşı toleransları yoktur. Çalılar kışa dayanıklı olmasına rağmen, çiçeklenme dönemindeki donlar verimi olumsuz etkileyebilir[6] ve soğuk rüzgarlar çiçekleri ziyaret eden ve tozlaşan uçan böceklerin sayısını sınırlayabilir. Frenk üzümü için yaklaşık 6 pH idealdir ve toprak çok asitliyse toprak kireçlenebilir. Bitkilerin ilkbaharda büyüme başlamadan önce yerleşebilmesi için ekim genellikle sonbahar veya kış aylarında yapılır,[7] ancak kapta yetiştirilen stok yılın herhangi bir zamanında ekilebilir.

Genellikle iki yaşındaki çalılar dikilir ancak güçlü bir yıllık çalılar da kullanılabilir. Sertifikalı stok ekimi, virüs bulaşma riskini ortadan kaldırır. Bahçe ölçeğinde bitkiler 1,5 ila 1,8 metre (5 ila 6 ft) aralıklarla veya 1,2 metre (4 ft) dikim aralıkları ve 2,5 metre (8 ft) sıra aralıkları ile sıralar halinde yerleştirilebilir veya daha fazla. Birleşik Krallık'ta, genç çalılar, tabandan yeni gövdelerin büyümesini teşvik etmek için genellikle başlangıçtaki büyüme seviyesinden daha derine ekilir.

Gübreler ve gübreler

Frenk üzümü, gelişmesini sağlamak için bir dizi temel besinin bulunmasını gerektirir; nitrojen güçlü bitki büyümesi sağlar ve çiçek dallarının üretimini uyarır; fosfor büyümeye yardımcı olur.